شرکت سهامی خاص

شرکت سهامی خاص:

شرکت سهامی خاص شرکتی است که،تمام سرمایه آن منحصراَ به وسیله موسسین تامین می شود و سرمایه آن بر خلاف شرکت با مسئولیت محدود که سرمایه نقدی می باشد به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام ٬ بعد از ثبت شرکت سهامی خاص بر اساس مبلغ اسمی سهام می باشد.

در شرکت سهامی خاص،مجمع عمومی وجود ندارد و تعداد شرکای آن کمتر از شرکت سهامی عام است.در این گونه شرکت ها صدور اعلامیه پذیره نویسی وجود ندارد و در بدو امر 35 % از سرمایه باید در حساب مخصوصی سپرده شود.

خصوصیات شرکت سهامی خاص:

1.سرمایه شرکت به هنگام تاسیس نباید کمتر از یک میلیون ریال باشد.

2.تعداد مدیران حداقل 3 نفر است.

3.تعداد سهامداران نباید از سه نفر کمتر باشد.

4.در شرکت سهامی خاص اوراق قرضه قابل انتشار نیست.

5.سهام شرکت، قابل معامله در بازار بورس نمی باشد و نقل و انتقال سهام شرکت،مشروط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی صاحبان سهام است.ضمناَ این شرکت نمی تواند مبادرت به صدور اوراق قرضه نماید.

6.در شرکت سهامی خاص،مسئولیت هر یک از صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.تمام سرمایه آن باید به وسیله موسسین تاسیس گردد(ماده 4 ل.ا.ق.ت) .

نام شرکت سهامی خاص:

در نام شرکت باید کلمه «خاص» قبل از ذکر نام شرکت و یا بعد از آن بلافاصله اضافه شود و این کلمه در کلیه  نوشتجات شرکت و آگهی ها باید رعایت گردد.  و قید کلمه  خاص باید در تمام نوشتجات شرکت تصریحاَ معلوم باشد. زیرا این نوع شرکت ها در حقیقت یک قسم شرکت سهامی خانوادگی و خصوصی است.

همچنین در تعیین نام باید موارد ذیل رعایت گردد:

1.از نام و نام خانوادگی و اسامی خاص استفاده نگردد.

2.اسامی پیشنهادی قبلاَ ثبت نشده باشد.

3.دارای معنا و مفهوم باشد.

4. با فرهنگ اسلامی مطابقت داشته باشد.

5.عدد و لاتین نباشد.

در انتخاب نام از کلماتی نظیر شاهد، شهید، جانباز، آزاده، اسامی متبرکه، انتظام، نظام، موزه،کیش، نیروی انسانی، اینترنت،کارگشا استفاده نگردد.

استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد. در ضمن ، حداقل تعداد سیلاب ها  در انتخاب نام شرکت 3 سیلاب است.

ویژگی های شرکت سهامی خاص:

– تعداد مدیران حداقل 3 نفر است.

– در شرکت سهامی خاص اوراق قرضه قابل انتشار نیست.

– در شرکت سهامی خاص،مجمع عمومی وجود ندارد و تعداد شرکای آن کمتر از شرکت سهامی عام است.در این گونه شرکت ها صدور اعلامیه پذیره نویسی وجود ندارد و در بدو امر 35 % از سرمایه باید در حساب مخصوصی سپرده شود.

– سهام شرکت، قابل معامله در بازار بورس نمی باشد و نقل و انتقال سهام شرکت، مشروط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی صاحبان سهام است.ضمناَ این شرکت نمی تواند مبادرت به صدور اوراق قرضه نماید.

– در شرکت سهامی خاص،مسئولیت هر یک از صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.تمام سرمایه آن باید به وسیله موسسین تاسیس گردد.(ماده 4 ل.ا.ق.ت).

– هر کس قبل از به ثبت رسیدن شرکت به صدور سهام مبادرت کند به مجازات محکوم خواهد شد.

– سهام شرکت، قابل معامله در بازار بورس نمی باشد و نقل و انتقال سهام شرکت،مشروط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی صاحبان سهام است.ضمناَ این شرکت نمی تواند مبادرت به صدور اوراق قرضه نماید.

شرایط ثبت شرکت سهامی خاص:

1- حداقل دو نفر اعضا بازرس شامل بازرس اصلی و علی البدل که نباید هیچگونه رابطه نسبی با اعضای هیات مدیره داشته باشند . ( با هم فامیل نباشند ) باید برای تشکیل شرکت معرفی گردد و اعضا و هیات مدیره باید حداقل دارنده یک سهم باشند و نباید دارای سوء پیشینه کیفری باشند.

2- همان طور که گفته شد ، حداقل سرمایه شرکت باید صد هزار تومان باشد که 35 % مبلغ تعهد شده را باید در حساب بانکی افتتاح شده واریز نماید.

3-  حداقل 3 نفر عضو اصلی در شرکت که به سن قانونی رسیده باشند ( 18 سال سن ) که حداقل 2 نفر عضو هیات مدیره و 1 نفر سهامدار باشد.

تفاوت شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص:

سهام شرکت سهامی عام قابلیت عرضه در بازار سرمایه و جذب نقدینگی برای پروژه‌های توسعه‌ای را دارد. درحالی‌که ممکن است در شرکت سهامی خاص باتوجه ‌به محدودیت سهام‌داران، امکان جذب منابع بیشتر وجود نداشته باشد.

انتقال مالکیت در شرکت‌های سهامی عام به سهولت انجام می‌شود و اثری بر تداوم شرکت سهامی ندارد. درصورتی‌که در شرکت سهامی خاص، چنین نقل و انتقالی باید با توافق مدیران شرکت انجام شود.

تعداد شرکای شرکت سهامی عام حداقل باید ۵ نفر باشد و تعداد شرکا در شرکت سهامی خاص حداقل باید ۳ نفر باشد.

تفاوت شرکت مسئولیت محدود و سهامی خاص:

الف- اولین تفاوت این دو شرکت در تعداد اعضاء آن هاست، شرکت‌های سهامی خاص با 3 نفر و شرکت‌های با مسئولیت محدود با 2 نفر تشکیل خواهد شد.

ب- در شرکت مسئولیت محدود کلیه سرمایه و اختیار آن در دست مدیر عامل شرکت است در صورتی که در شرکت سهامی خاص می‌بایستی 35 درصد از سرمایه به بانک سپرده شود و پس از آن گوهی مربوطه به اداره ثبت شرکت‌ها تحویل گردد.

ج- در شرکت سهامی خاص انتخاب بازرس یک امری اجباری و واجب است که می‌بایستی 2 نفر به عنوان بازرس انتخاب گردند، اما در شرکت مسئولیت محدود انتخاب بازرس امری اختیاری است.

د- انتخاب مدیر یکی دیگر از تفاوت‌های این شرکت‌هاست، بازه زمانی انتخاب مدیر در شرکت سهامی هر دو سال یکبار بوده اما در شرکت مسئولیت محدود، نامحدود است.

 ه- در شرکت سهامی خاص، انتخاب یک روزنامه کثیرالانتشار برای انتشار آگهی امری مهم و ضروری است، اما در شرکت مسئولیت محدود نیازی به انتخاب روزنامه نیست و این امر اختیاری است.

و- تشکیل گرو‌ه‌های عمومی شرکت مسئولیت محدود پیچیدگی‌های بیشتری نسبت به شرکت سهامی خاص دارد. (نکته: در شرکت مسئولیت محدود، مجامع تنها در زمانی که شرکا بیش از 12 نفر باشند، تشکیل می‌شود.)

ج- مدیران شرکت‌های سهامی خاص حتما بایستی از بین سهامداران شرکت انتخاب گردند، و انتخاب مدیران پس از تهیه سهام وثیقه‌ای ذکر شده در اساسنامه تعیین می‌شود، اما در شرکت مسئولیت محدود، مدیران می‌توانند از داخل و یا خارج شرکت انتخاب شوند و هیچگونه محدودیتی ندارد.

چ- تقسیم سود در شرکت سهامی خاص، به نسبت تعداد سهام شرکاء اختصاص می‌یابد و روش دیگری امکان پذیر نیست اما  تقسیم سود در شرکت مسئولیت محدود به میزان سهم الشرکه شرکاء می‌باشد.

ح- در صورتی که آورده افراد علاوه بر منابع نقدی منابع غیر نقدی را شامل شود، برای تقسیم آن در شرکت مسئولیت محدود با نظر شرکا این موضوع امکان پذیر خواهد بود، اما در شرکت سهامی خاص، توسط کارشناس رسمی دادگستری این اتفاق خواهد افتاد.

تفاوت شرکت سهامی با شرکت تضامنی:

1- در شرکت های سهامی عام، تعداد صاحبان سهام حداقل باید ۵ نفر باشد و در شرکت های سهامی خاص، حداقل تعداد سهامداران باید ۳ نفر باشد. اما در شرکت های تضامنی، حداقل تعداد شرکاء باید دو نفر باشد.

2- آورده سهامداران در شرکت های سهامی به نام “سهم” شناخته می شوند، اما آورده شرکاء ضامن در شرکت های تضامنی به نام “سهم الشرکه یا قسم” شناخته می شود.

3- افرادی که در تشکیل شرکت های سهامی شریک هستند، به عنوان “سهامدار” یا “صاحب سهام” شناخته می شوند. اما افرادی که در تشکیل شرکت های تضامنی شریک هستند، به عنوان “شریک ضامن” شناخته می شوند.

4- مسئولیت صاحبان سهام در شرکت های سهامی محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است، اما مسئولیت شرکاء در شرکت های تضامنی بر اساس تضامن قرار دارد. به عبارت دیگر، هر یک از شرکاء به تنهایی مسئول پرداخت تمامی بدهی ها و تعهدات شرکت می باشند.

5- در شرکت های سهامی، مدیران شرکت فقط از بین صاحبان سهام انتخاب می شوند، اما در شرکت تضامنی امکان انتخاب مدیر از خارج از شرکت نیز وجود دارد. این پیش بینی مبتنی بر این است که در شرکت های تضامنی، هیأت مدیره و مدیرعامل اختیارات مجزا از هم دارند و مدیرعامل می تواند از غیر اعضای هیئت مدیره نیز انتخاب شود.

6- در شرکت های سهامی، روابط بین سهامداران بر اساس مقررات اساسنامه است و مسئولیت آنها در قبال یکدیگر و اشخاص ثالث یکسان است. اما در شرکت های تضامنی، روابط شرکاء بر اساس قرارداد شرکت نامه است و مسئولیت شرکاء در قبال اشخاص ثالث تضامنی است. با این حال، در مورد تأدیه بدهی های شرکت، در صورت عدم وجود ترتیب دیگری در شرکتنامه، مسئولیت آنها به نسبت سرمایه هرکدام از آنها در شرکت خواهد بود.

7- سهامدار جدیدی که به شرکت سهامی وارد می شود، مسئولیت او محدود به مبلغ اسمی سهامی است که خریداری کرده است، مگر اینکه شرایط خصوصی موافق مقررات قانون باشد. ولی در شرکت تضامنی، هر کسی که به عنوان شریک ضامن وارد شود، مسئول قروضی خواهد بود که شرکت قبل از ورود او داشته است و این مسئولیت قهری است. به عبارت دیگر، حتی اگر در شرکت نامه به صورت رسمی هم این موضوع سکوت شود، این مسئولیت خود به خود برای شریک ضامن جدید اعمال خواهد شد.

8- بر اساس تغییراتی که در قسمتی از قانون تجارت اعمال شده است، در صورت انحلال شرکت سهامی، طلبکاران شرکت سهامی حق تقدم در وصول طلب خود نسبت به طلبکاران شخصی سهامداران دارند. اما در شرکت های تضامنی، طلبکاران شرکت حق تقدم در وصول طلب خود نسبت به طلبکاران شخصی شرکاء ندارند.

9- در شرکت های سهامی عام، نقل و انتقال سهام بدون نیاز به موافقت مدیران شرکت یا مجامع عمومی صاحبان سهام امکان پذیر نیست. اما در شرکت های سهامی خاص، اساسنامه درباره این مسئله تصمیم گیری می کند. در شرکت های تضامنی هیچ یک از شرکاء نمی تواند سهم الشرکه خود را به دیگری منتقل کند، مگر با رضایت تمامی شرکاء.

10- در شرکت سهامی، قسمتی از مبلغ سهام تعهد نقداً پرداخت می شود و قسمتی دیگر به هنگام مطالبه سهام پرداخت نشده واریز می شود. اما در شرکت تضامنی، باید حتماً تمام سهم الشرکه های نقدی پرداخت و سهم الشرکه های غیرنقدی به رضایت تقویم و تسلیم شده باشد.

تفاوت شرکت تعاونی با شرکت سهامی خاص :

شرکت سهامی خاص : نوعی شرکت سهامی می باشد که سهام آن قابلیت نقل و انتقال در بورس اوراق بهادار را ندارد اما می تواند به وسیله ی مردم به راحتی و اسانی معامله شود.

به هنگام تاسیس مراحل ثبت شرکت تفاوت شرکت تعاونی با شرکت سهامی خاص بایستی کلیه ی سرمایه آن به وسیله ی مؤسسان فراهم شود و قسمتی از سرمایه در بانک سپرده‌گذاری شده باشد.

در شرکت‌های سهامی خاص، مانند شرکت با مسئولیت محدود و بر خلاف شرکت تضامنی، مسئولیت هر کدام یک از سهام داران در موضوع بدهی‌های شرکت به مبلغ سرمایه‌گذاری شده در شرکت محدود می باشد و در صورت که صلاحیت نداشته باشند الزامی نمی باشد اموال شخصی خود را در این راه صرف نمایند.

برای تشکیل شرکت سهامی خاص ، رعایت نکات ذیل الزامی است :

1-  اساسنامه شرکت که باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.

2- اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کمتر از 35 % کل سهام باشد.اظهارنامه مذکور باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد. همچنین تادیه و تقویم سرمایه غیرنقدی و تفکیک آن در اظهارنامه و ذکر سهام ممتازه در صورت وجود چنین سهامی.

3-  انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورت جلسه ای قید و به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.

4-  قبول سمت مدیریت و بازرسی با رعایت قسمت اخیر ماده 17

5- ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.

از آن جا که طرح و تصویب اساسنامه و انتخاب مدیران و بازرسان و تعیین روزنامه و تنظیم اظهارنامه و … لزوماَ باید توسط کلیه موسسین انجام گیرد چنین استنباط می شود که در شرکت های سهامی خاص کلیه تصمیمات در بدو تاسیس باید به اتفاق آراء اتخاذ گردد.

مزایا و معایب سهامی خاص:

مزایا:

نخستین مزیتی که در مورد این نوع شرکت ها به چشم می‌آید، آسان بودن تشریفات تشکیل و ثبت آن است. شاید به همین دلیل است که استقبال از تأسیس این نوع شرکت بیشتر از سایرین بوده است. یک مورد دیگر که در تعریف نیز بدان اشاره شد این است که محدودیت فعالیتی در شرکت سهامی خاص وجود ندارد. این موضوع هم از علل اصلی استقبال بیشتر از این نوع شرکت تلقی می‌شود. بر خلاف شرکت با مسئولیت محدود، در این نوع شرکت، مبلغ اسمی سهام محدودیتی ندارد و سهامداران می‌توانند به سادگی سهام خود را انتقال دهند. حتی ممکن است سهام این نوع شرکت بی‌نام باشد که در این صورت سهولت انتقال آن بیشتر است. البته فرایند انتقال باید با رضایت سایر سهامداران همراه باشد. شرکت‌های سهامی خاص به راحتی می‌توانند از بانک‌ها یا موسسات مالی وام دریافت کنند که سقف آن تا میزان ده برابر مقدار سرمایه است.همچنین شرکت سهامی خاص از اعتبار بالایی نزد بانکها و بسیاری از ارگانهای خصوصی و دولتی است به عنوان مثال برای شرکت در مناقصه و مزایده پیمانکاری بیشتر شرکتهای بزرگ و رتبه دار ترجیح میدهند تا با یک شرکت رتبه دار از نوع سهامی خاص قرار داد ببندند تا یک شرکت مسئولیت محدود البته ناگفته نماند برای گرفتن وام هم قوانین خاصی وجود دارد یعنی سفته  و ضامن هم همیشه نیاز است  سهامداران نیز به اندازه‌ی سهام خود در قبال شرکت مسئولیت دارند و تعهد آن‌ها در قبال شرکت، به اندازه‌ی سرمایه‌ای است که به شرکت آورده‌اند.

معایب:

برای شرکت‌های سهامی، بر خلاف انواع شرکت دیگر، قوانین و مقررات بیشتری وجود دارد. این قوانین شامل نحوه تقسیم سود و زیان، نحوه نگهداری دفاتر مالی، نحوه تشکیل مجمع عمومی و نحوه گزارش سود و زیان و موارد دیگر می‌شود. همین موضوع پیچیدگی‌های اداره‌ی این نوع شرکت را بیشتر می‌کند. البته از طرف دیگر، به عقیده‌ی عده‌ای، این موضوع می‌تواند مزیت این نوع شرکت نیز محسوب گردد. چرا که قانون هر کجا که وارد جزئیات شود و دقیق‌تر موارد را بیان کند، باعث خواهد شد تا در آینده حل مشکلات به وجود آمده نیز آسان‌تر شود. این پیچیدگی شامل قوانین مالیاتی مربوط به شرکت‌های سهامی خاص هم می‌شود. بر اساس قوانین مالیاتی، ده درصد از درآمد این نوع شرکت مشمول مالیات می‌شود و باید در موعد مقرر پرداخت گردد. همچنین سهام شرکت‌های سهامی خاص قابل انتشار در بورس نیست.در شرکتهای سهامی حتما نیاز به بازرس هست یعنی دوتا بازرس یکی اصلی و دیگری علی البدل همچنین در این گونه شرکت ها چنانچه شما بخواهید سهم کسی را تغییر بدهید یا هر نوع تغییر و تصمیمی را در شرکت اتخاذ کنید یک مقداری پیچیدگیهایی دارد یعنی شما باید صورتجلساتی را تنظیم و ثبت کنید که از عهده هر کسی بر نمیاید و کارشناس مربوطه باید این مهم را انجام دهد یعنی شما باید با انواع صورتجلسات از قبیل صورتجلسه عادی و یا عادی بطور فوق العاده و یا صورتجلسه هیئت مدیره و یا مجمع آشنایی کافی داشته باشید تا در هنگام بارگذاری دچار مشکل نشوید حتی برای انحلال شرکت سهامی خاص نیاز به کارشناس خبره هست .

مراحل ثبت شرکت سهامی خاص:

سهامداران شرکت سهامی خاص باید در خصوص موارد اساسی شرکت مثل اساسنامه، آدرس، مقدار سرمایه و موضوع فعالیت شرکت سهامی خاص و غیره طی جلساتی توافق کنند. سپس اقدام به طی مراحل ثبت شرکت نمایند.

ورود اطلاعات در سامانه

تمامی افرادی که قصد ثبت شرکت سهامی خاص را دارند باید در سامانه ثبت شرکت سهامی خاص درخواست ثبت شرکت را نمایند.

پس از ورود به سامانه ثبت شرکت ها، لازم است که اطلاعات زیر را در سامانه وارد کنید.

اطلاعات متقاضی

نام شرکت

موضوع شرکت

تعیین مدت اعتبار شرکت سهامی خاص

آدرس شرکت

مقدار سرمایه اولیه شرکت

سهامداران شرکت، مقدار سهام هر یک و سمت هریک از اشخاص

تعداد شعبات شرکت

روزنامه و سال مالی

متن صورتجلسه

متن اظهارنامه

اساسنامه شرکت

پس از آن یک کد رهگیری به شما داده می‌شود که باید آن را در جایی نگهداری کنید چرا که در هر بار ورود به سامانه به این کد نیاز دارید.

دریافت تایید کارشناسان

پس از اینکه اطلاعات خواسته شده را وارد کردید لازم است تا تایید کارشناس مربوطه صبر کنید. اگر اطلاعات شما نقصی نداشته باشد، تایید می‌شود. سپس باید مدارک را به اداره ثبت شرکت ها ارسال نمایید. این مدارک شامل نسخ اصلی صورتجلسات تنظیمی و ضمائم آنها است که به امضای تمامی اعضا رسیده است.

این مدارک باید به دایره ثبت شرکت‌ها به صورت پستی ارسال گردد و مسئول مربوطه بررسی‌های لازم را انجام می‌دهد. در صورت تایید مدارک، کارشناس به تنظیم پیش‌نویس آگهی ثبت اقدام می‌نماید، که لازم است فرد متقاضی همراه با مدارک هویتی خود به دایره ثبت مراجعه نمایید و مدارک ثبتی را اخذ نمایید.

آگهی در روزنامه رسمی

پس از تمامی مراحل بالا آگهی ثبت شرکت در روزنامه رسمی توسط متقاضی به ثبت رسانده می‌شود و شرکت می‌تواند فعالیت خود را شروع کند.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص:

1- دو برگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص،تکمیل آن و امضاء ذیل اظهارنامه توسط کلیه سهامداران

2- دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص که ذیل تمام صفحات آن به امضاء کلیه ی سهامداران رسیده باشد.

3- دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

4- دو نسخه صورت جلسه هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.

5-  فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین برابر اصل شود.

6-  ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا باز شده است.

تذکر:در صورتی که مقداری از سرمایه ی شرکت آورده ی غیر نقدی باشد(اموال منقول و غیر منقول)ارائه ی تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری الزامی است و در صورتی که اموال غیر منقول جزء سرمایه شرکت قرار داده شود ارائه ی اصل سند مالکیت ضروری است.

7- ارائه مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس اداره ثبت شرکت ها

8-کپی کارت ملی

توجه:کلیه شرکت های سهامی خاص موظفند یک جلد دفتر سهام جهت ثبت سهام شرکت تهیه نمایند و تغییرات سهام نیز طبق مقررات در آن ثبت گردد.

انتخاب مدیران و بازرسان:

تشکیل شرکت سهامی خاص مستلزم انتخاب مدیران و بازرسان شرکت می‌باشد. البته لازم نیست این انتخاب در مجمع عمومی مؤسس صورت گیرد زیرا در این نوع شرکت، تشکیل مجمع عمومی مؤ‌سس الزامی نیست(ماده۸۲ ل. ق) اما به هرحال مدیران و بازرسان شرکت باید به طور کتبی قبول سمت نمایند. (ماده۱۷ ل. ق)

برابر تبصره ماده۲۰ ل. ق سایر قیود و شرایطی که در این قانون برای تشکیل و ثبت شرکت‌های سهامی عام مقرر است در مورد شرکت‌های سهامی خاص لازم الرعایه نخواهد بود.(تبصره ماده۲۰ ل. ق) این قیود و شرایط راجع به تامین سرمایه شرکت سهامی عام توسط مردم که مستلزم انتشار اعلامیه پذیره‌نویسی و اقدامات دیگر مربوط به آن می‌باشد، است اما از آنجا که در شرکت سهامی خاص تمام سرمایه توسط مؤسسان تامین می‌شود، به انجام این امور نیازی نیست.

قانون میزان سرمایه مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص:

بر اساس ماده 5 لایحه «در زمات تاسیس؛ سرمایه شرکت های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد» در این ماده  میزان حداقل سرمایه مشخص شده ولی میزان حداکثر آن مشخص نشده است.

پایین آمدن سرمایه شرکت از حداقل میزان مشخص شده قانونی:

به عنوان مثال میزان سرمایه شرکت به 600 هزار ریال کاهش پیدا کند و تفاوتی نمی کند کاهش سرمایه به چه علتی باشد.

در این شرایط بر اساس ماده 5 لایجه «باید در عرض یک سال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام گردد یا شرکت به نوع دیگر از انواع شرکت های بیان شده در قانون تجارت تغییر شکل بدهد وگرنه هر ذینفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیت دار درخواست نماید. هرگاه پیش از صدور رای قطعی موجب درخواست انحلال منتفی شود دادگاه، رسیدگی را موقوف خواهد کرد»

بنابراین شرکت باید در عرض یک سال افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص تا حداقل مقرر قانون یا تغییر به یکی از شرکت های ماده 20 قانون تجارت مانند تضامنی یا مسئولیت محدود را انتخاب نماید. علت اختیار تغییر به یکی از شرکت های قانون تجارت این می باشد که در شرکت های قانون تجارت، حداقل سرمایه پیش بینی نگشته است.

چنانچه که حداکثر ظرف یک سال، شرکت سرمایه خود را افزایش نداده و یا شرکت خود را تبدیل نکند، هر ذینفع قادر می باشد که جهت انحلال شرکت به دادگاه مراجعه نماید.

باید اشاره کنیم که مراجعه به دادگاه با تقاضای دینفع است و دادگاه راساً به موضوع انحلال رسیدگی نمی نماید.

قانون تعیین موضوع فعالیت شرکت های سهامی خاص:

بر اساس بند 2 ماده 8 لایحه «موضوع شرکت به صورت صریح و مجزی» از بند های الزامی اساسنامه است. لازم نیست که موضوع فعالیت شرکت سهامی عملیات بازرگانی ماده 2 قانون تجارت باشد چون شرکت های سهامی خاص از شرکت های شکلاً تجاری به شمار آمده و در هرصورت شرکت سهامی، شرکت بازرگانی است.

مالیات شرکت سهامی خاص:

شرکت های سهامی خاص باید 10 % از کل درآمد خود را به عنوان مالیات شرکت محاسبه و وصول شده و از کل درآمد مشمول مالیات پس از کسر 10 % نسبت به بقیه بر طبق بندهای قانون مالیات های مستقیم اعمال می شود که با ارائه اظهارنامه مالیاتی مناسب و حساب و کتاب های دقیق می توانید مالیات متفاوتی بپردازید.

چرا شرکت سهامی خاص ثبت کنیم؟

هر کسب و کاری برای شروع به صورت قانونی از دید دستگاه ها دولتی و خصوصی نیازمند ثبت شرکت است تا بتواند به صورت اصولی و درست شروع به فعالیت و اخذ مجوزهای لازم را نماید. ثبت شرکت انواع مختلفی دارد که هر شخصی با توجه به ماهیت نوع کسب و کار خود میتواند از بین آنها شرکت خود را تاسیس کند.

و شرکت سهامی خاص شرکتی است که تمام سرمایه آن توسط موسسین تامین می گردد.در شرکت سهامی خاص مجمع عمومی موسس وجود ندارد و تعداد شرکای آن کمتر از شرکت سهامی عام است.در این گونه شرکت ها صدور اعلامیه پذیره نویسی وجود ندارد و در بدو امر 35% از سرمایه باید در حساب مخصوصی سپرده شود.

شرکت های سهامی خاص ، به طور کلی محدودیتی برای فعالیت ندارند و قانونگذار شرکت سهامی را هر چند فعالیت آن تجاری نباشد شرکت بازرگانی و تجاری محسوب می نماید.

در ذیل ، به برخی از مهم ترین فواید ثبت شرکت سهامی خاص می پردازیم .

– سهام شرکت های سهامی خاص در بورس اوراق بهادار قابل خرید و فروش نیست اما توسط افراد به سهولت قابل معامله می باشد.

شرکت های سهامی خاص نسبت به شرکت با مسئولیت محدود ، دارای اعتبار بیشتری بوده و اغلب برای افرادی که امور بازرگانی ، عمرانی ، شرکت های بیمه ، تولیدی و … انجام می دهند مفید است .همچنین از لحاظ اعتباری برای اخذ تسهیلات بانکی ، اخذ نمایندگی معتبر و یا شرکت در مناقصات و مزایده های سطح بالا مناسب است.

اخذ وام برای شرکت های سهامی خاص بسیار راحت تر بوده و معمولاَ تا سقف ده برابر سرمایه شرکت امکان اخذ وام و اعتبارات از بانک ها یا موسسات مالی امکان پذیر است .

تشریفات ثبت شرکت سهامی خاص در مقایسه با شرکت سهامی عام بسیار کم تر است .

در شرکت های سهامی خاص ، همانند شرکت با مسئولیت محدود و بر خلاف شرکت تضامنی ، مسئولیت هر یک از سهامداران در مورد بدهی و زیان های شرکت محدود به مبلغ سرمایه گذاری شده در شرکت است و در صورت عدم کفایت مجبور نیستند اموال شخصی خود را در این راه صرف کنند.

شرایط ورشکستگی شرکت سهامی خاص:

ورشکستگی شركت سهامی، طبق توضیحی که در بحث ورشکستگی دادیم، در نتیجه وجود بدهی و عدم توانایی در پرداخت و انجام تعهدات اتفاق می افتد. در این قسمت از مقاله پیش رو تصمیم داریم تا شرایط ورشکستگی شرکت سهامی خاص یا انحلال آن را دقیقتر بررسی می کنیم. به گفته بهترین وکیل در تهران متخصص در امور شرکت ها این شرایط از قرار زیر است:

طبق تعریف ورشکستگی، وقتی شرکت توانایی پرداخت بدهی هایش را نداشته باشد و نتواند به تعهداتش عمل کند.

شرکت مورد نظر قادر به انجام موضوع فعالیتش نباشد.

شرکت تنها برای طول مدت معینی دایرشود. این مدت به اتمام برسد. مگر آنکه این مدت زمان قبل از اتمام تمدید شود.

وقتی که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام شرکت مورد نظر به هر دلیلی رای به انحلال شرکت سهامی بدهند.

وقتی که دادگاه برای ورشکستگی حکم قطعی صادر کند.

اگر بعد از برقراری هرکدام از شرایط بالا شرکت مورد نظر اقدام به انحلال نکند، دادگاه با صدور رای، ورشکستگی شرکت سهامی خاص را اعلام می کند. سپس دستور مربوط به انحلال را صادر می کند. همچنین در این مورد اگر اشخاص ذینفع در ورشکستگی و انحلال شرکت مورد نظر، از دادگاه تقاضای انحلال شرکت را بنماید، دادگاه رای انحلال صادر می کند. همچنین درصورت درخواست ورشکستگی برای شرکت، اعلام ورشکستگی می کند. در پایان از بین سهامداران و مدیران شرکت سهامی خاص یک نفر به عنوان مدیر تسویه انتخاب می شود. اگر مدیر تسویه تعیین نشده باشد و یا در صورت تعیین به وظایف خود عمل نکند، هر شخص ذینفع دیگر می تواند به دادگاه مراجعه کند و از این طریق بخواهد تا دادگاه مدیر تسویه جدیدی را انتخاب کند.

ورشکستگی شرکت سهامی خاص:

اعلام ورشکستگی شرکت سهامی خاص باید به صورت دادخواستی باشد که به دادگاه ارائه می شود. یعنی دادگاه باید این حکم را بدهد. حکم ورشکستگی شرکت مورد نظر، از دیدگاه حقوقی، یک نوع حکم اعلامی است. این موضوع به این معنی می باشد که آثار ورشکستگی و اجرای احکام قانونی توسط ناظر به ورشکستگی در یک شرکت، پس از صدور رای دادگاه، مورد توجه قرار می گیرد. همچنین لازم به ذکر است که مقررات مربوط به ناظر ورشکستگی از جمله ماده ۴۱۳ و ماده ۴۱۴ قانون تجارت، از مقررات واجب الاجرا به حساب می آیند. به عبارتی نمی شود خلاف آنها اقدامی صورت داد.