هر شخص اعم از حقیقی یا حقوقی که در هریک از واحدهای صنفی مثل تولید، تبدیل، خرید و فروش، توزیع، خدمات و خدمات فنی به عنوان پیشه ور و صاحب حرفه سرمایه‌گذاری کند و کالا، محصول یا خدمات خود را به مصرف کننده عرضه دارد، فرد صنفی گفته می شود و طبق ماده 4 این لایحه صنف، صنوف به دو گروه تولیدی – خدمات فنی و توزیعی – خدماتی تقسیم می‌شود.
و همچنین طبق قوانین و مقررات پروانه کسب یا جواز کسب به شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه به صورت موقت یا دائم به فرد یا افراد صنفی برای یک محل مشخص یا وسیله‌ی کسب معین داده می‌شود.
اولویت دریافت پروانه کسب در هر یک از رشته های صنفی به بیکاران مشمول قانون بیمه بیکاری با توجه به رشته های تخصصی و افرادی که فاقد هرگونه پروانه کسب باشند، صدق می کند و طبق تبصره 2 اتحادیه های صنفی که پروانه کسب موقت تنها برای یک بار صادر می‌شود.
جواز تاسیس مانند سایر مجوزهای قانونی برای مدت مشخصی صادر می‌شود و دارنده در صورتی که بخواهد از آن برای مدت بیشتری استفاده کند، باید جواز مورد نظر را تمدید نماید. برای مثال مدت اعتبار اولیه جواز تاسیس از وزارت صنعت و معدن، یک سال است.
دو نوع جواز داریم که عبارت‌اند از: پروانه کسب موقت و جواز کسب دائمی. مدت اعتبار این جواز موقت که فقط برای یک بار صادر می‌شود یک ساله است. و همان طور که گفتیم فقط و فقط برای یک بار برای فرد متقاضی صادر می‌شود. در صورتی که مدت اعتبار آن دائم ۵ ساله و شما پس از گذشت سال از گرفتن مجوز کسب باز هم آن را تمدید می‌کنید.
در صورتی‌که فعالیت تولیدی و صنعتی شما بیش از مدت یک‌سال ادامه دارد، پیش از انقضای مدت نسبت به تمدید آن اقدام کنید، در غیر این صورت مجوز شما خود به خود باطل می‌شود.
ممکن است در این میان بنا به دلایلی درخواست متقاضی توسط اتحادیه رد شود و از صدور کسب یا جواز کسب جلوگیری شود که باید با ذکر دلایل به صورت کتبی به متقاضی اعلام شود و درصورتی که متقاضی به آن معترض باشد، می‌تواند اعتراض کتبی خود را ظرف 20 روز از تاریخ دریافت پاسخ به مجمع امور صنفی بدهد و امور صنفی مربوطه نیز موظفند طی مدت 15 روز اعتراض متقاضی را رسیدگی کند و نتیجه نهایی را اتحادیه مربوطه اعلام کند . باز در صورت معترض بودن ، درخواست کتبی را به کمیسیون نظارت رسیدگی می شود .