ماده واحده – به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده می‌شود به کنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی امضاء شده در استکهلم به‌تاریخ چهاردهم جولای 1967 میلادی برابر با بیست و چهارم تیر ماه سال 1346 هجری شمسی و اصلاحی بیست و هشتم اکتبر 1979 میلادی برابر با‌هفتم آبان ماه سال 1358 هجری شمسی مشتمل بر یک مقدمه و بیست و یک ماده به شرح پیوست ملحق شده اسناد مربوط را تسلیم نماید.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
کنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی امضاء شده در استکهلم به تاریخ چهاردهم جولای 1967 میلادی برابر با بیست و چهارم تیر ماه سال1346 هجری شمسی و اصلاحی بیست و هشتم اکتبر 1979 میلادی برابر با هفتم آبان ماه سال 1358 هجری شمسی
طرف های متعاهد،
با تمایل به مشارکت در تفاهم و همکاری بهتر بین دولت ها در جهت منافع مشترک براساس احترام حاکمیت و برابری آنها؛
با تمایل به ارتقای حمایت از مالکیت معنوی در سراسر دنیا، به منظور تشویق فعالیت خلاق؛
با تمایل به روز کردن و کارایی بیشتر مدیریت اتحادیه‌هایی که در زمینه‌های حمایت مالکیت صنعتی، به حمایت از آثار ادبی و هنری تأسیس شده‌اند با‌رعایت احترام کامل نسبت به استقلال هر یک از اتحادیه‌ها؛
به شرح زیر توافق نمودند :
ماده 1 – تأسیس سازمان بدین وسیله سازمان جهانی مالکیت معنوی ایجاد می‌شود.
ماده 2 – تعاریف
از نظر این کنوانسیون :
1- «سازمان» به معنی سازمان جهانی مالکیت معنوی می‌باشد (WIPO)
2- منظور از «دفتر بین‌المللی» دفتر بین‌المللی مالکیت معنوی می‌باشد.
3- منظور از «کنوانسیون پاریس» کنوانسیون امضاء‌شده در بیستم مارس 1883 برابر با اول فروردین سال 1262 هجری شمسی با اصلاحات به عمل آمده برای حمایت از مالکیت صنعتی است.
4- منظور از «کنوانسیون برن» کنوانسیون امضاء شده در نهم سپتامبر 1886 برابر با نوزدهم شهریورماه سال 1265 هجری شمسی با اصلاحات به عمل آمده برای حمایت از آثار هنری و ادبی می‌باشد.
5- «اتحادیه پاریس» اتحادیه بین‌المللی است که توسط کنوانسیون پاریس تأسیس شده است.
6- «اتحادیه برن» اتحادیه بین‌المللی است که توسط کنوانسیون برن تأسیس شده است.
7- منظور از «اتحادیه‌ها» اتحادیه پاریس، اتحادیه‌های ویژه و موافقتنامه‌های تنظیم شده در خصوص آن و نیز اتحادیه برن و هر گونه موافقتنامه بین‌المللی دیگری است که به منظور پیشبرد حمایت از مالکیت معنوی تنظیم شده و اجرای آن از سوی سازمان براساس بند (3) ماده (4) تقبل شده‌است.
8- «مالکیت معنوی» شامل حقوق مرتبط با موارد زیر خواهد بود :
– آثار ادبی، هنری و علمی؛
– نمایش‌های هنرمندان بازیگر، صدای ضبط شده، برنامه‌های رادیوئی؛
– اختراعات در کلیه زمینه‌های فعالیت انسان ؛
– کشفیات علمی؛
– طراحی‌های صنعتی ؛
– علائم تجاری ، علائم خدماتی، نامهای تجارتی و عناوین؛
– حمایت در برابر رقابت نامطلوب ؛
– و سایر حقوقی که ناشی از فعالیت معنوی در قلمرو صنعتی، علمی، ادبی و هنری می‌باشد.
ماده 3 – اهداف سازمان
اهداف سازمان عبارتند از :
1- پیشبرد حمایت مالکیت معنوی در سراسر جهان از طریق همکاری در میان کشورها در صورت اقتضاء با همکاری هر سازمان بین‌المللی دیگر.
2- تأمین همکاری‌های اداری میان اتحادیه‌ها.
ماده 4 – وظایف
سازمان به منظور دستیابی به اهداف مندرج در ماده (3) از طریق نهادهای مربوط و با حفظ صلاحیت هر یک از اتحادیه‌ها به شرح زیر عمل می‌نماید :
1- ارتقاء توسعه تدابیر پیش‌بینی شده برای تسهیل حمایت مؤثر از مالکیت معنوی در سراسر جهان و هماهنگی قوانین ملی در این زمینه،
2- انجام وظایف اداری اتحادیه پاریس، اتحادیه‌های ویژه‌ای که در رابطه با این اتحادیه تأسیس شده‌اند و اتحادیه برن ،
3- قبول یا شرکت در اجرای هرگونه موافقتنامه بین‌المللی که به منظور بالا بردن حمایت از مالکیت معنوی تنظیم شده باشد،
4- تشویق انعقاد قراردادهای بین‌المللی مربوط به ارتقاء حمایت از مالکیت معنوی،
5- پیشنهاد همکاری به کشورهائی که خواهان کمک‌های حقوقی – فنی در زمینه مالکیت معنوی می‌باشند ،
6- جمع‌آوری و انتشار اطلاعات مربوط به حمایت مالکیت معنوی و همچنین انجام و توسعه مطالعات در این زمینه و مبادرت به چاپ نتایج به دست‌آمده،
7- حمایت از خدماتی که حمایت بین‌المللی مالکیت معنوی را تسهیل می‌کند و در صورت اقتضاء اقدام به ثبت در این زمینه و انتشار اطلاعات مربوط به آن،
8- انجام هرگونه اقدام مقتضی دیگر.
ماده 5 – عضویت
1- هر کشوری که عضو یکی از اتحادیه‌های مندرج در بند (7) ماده (2) باشد می‌تواند به عضویت سازمان در آید.
2- هرکشوری که عضو یکی از اتحادیه‌ها نباشد، می‌تواند به عضویت سازمان درآید مشروط بر آنکه :
یک – عضو سازمان ملل متحد یا هر مؤسسه وابسته به سازمان یادشده، یا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و یا عضو اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری باشد، یا
دو – از طرف مجمع عمومی به منظور عضویت در این کنوانسیون دعوت شده باشد.
ماده 6 – مجمع عمومی
1- الف – مجمع عمومی شامل کشورهای عضو این کنوانسیون که عضو هر یک از این اتحادیه‌ها هستند ، می‌باشد.
ب – دولت هر کشور از طریق یک نماینده که می‌تواند توسط نمایندگان جایگزین، مشاوران یا کارشناسانی یاری شود، نمایندگی خواهد داشت.
پ – هزینه‌های هر هیأت نمایندگی بر عهده دولتی است که آن را منصوب می‌کند.
2- مجمع عمومی باید:
یک – مدیر کل را براساس معرفی کار گروه هماهنگی منصوب نماید.
دو – گزارش‌های مدیر کل را در مورد سازمان بررسی و تأیید کرده و تمامی دستورهای لازم را به او بدهد.
سه – گزارش‌ها و فعالیت‌های کار گروه هماهنگی را بررسی و تأیید نموده و رهنمود مربوط را بدهد.
چهار – بودجه دو ساله هزینه‌های مشترک اتحادیه‌ها را تصویب نماید.
پنج – تدابیر پیشنهادی مدیر کل را در مورد اجرای موافقتنامه‌های بین‌المللی پیش‌بینی شده در بند (3) ماده (4) تصویب نماید.
شش – مقررات مالی سازمان را وضع نماید.
هفت – زبان‌های مربوط به امر کاری دبیرخانه را با در نظر گرفتن عرف سازمان ملل متحد تعیین کند.
هشت – از کشورهای موضوع قسمت دوم بند (2) ماده (5) به منظور عضو شدن در کنوانسیون دعوت نماید.
نه – تعیین نماید که کدام کشورهای غیرعضو سازمان و کدام سازمان‌های بین‌الدولی و بین‌المللی غیر دولتی، مجاز خواهند بود تا در جلسات به عنوان ناظران شرکت کنند.
ده – هرگونه وظایف دیگری را که به موجب این کنوانسیون مقتضی است انجام دهد.
3- الف – هر کشوری که عضو یک یا چند اتحادیه باشد، در مجمع عمومی دارای یک رأی می‌باشد.
ب – حد نصاب مجمع عمومی با 21 کشورهای عضو حاصل می‌گردد.
پ – با وجود مقررات قسمت (ب) بالا ، مجمع عمومی در صورتی که در هر جلسه تعداد نمایندگان کمتر از 21 اما مساوی یا بیشتر از 31 کشورهای عضو مجمع یاد شده حضور داشته باشند، می‌تواند اتخاذ تصمیم نماید. با این حال تصمیمات مجمع عمومی به جزء امور راجع به چگونگی عملکرد مربوط، تنها با حصول این شرایط قابل اجرا می‌باشد که دفتر بین‌المللی تصمیمات یاد شده را به کشورهای عضو مجمع که در جلسه حضور نداشته‌اند ابلاغ‌نموده و از آنان دعوت کند که در ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ یاد شده رأی یا امتناع خود را به طور کتبی اعلام نمایند. هرگاه در انقضای مهلت یاد شده تعداد کشورهائی که رأی یا امتناع خود را بدین ترتیب اعلام نمودند، حداقل مساوی کشورهائی باشد که برای حصول حد نصاب جلسه حضور نداشتند،تصمیمات یاد شده به این شرط قابل اجرا خواهد بود که اکثریت 32 آراء به دست آید.
ت – با رعایت مفاد قسمت های (ث) و (ج) ، مجمع عمومی باید با اکثریت 32 آراء ، اتخاذ تصمیم نماید.
ث – تصویب اقدامات مربوط به اجرای موافقتنامه‌های بین‌المللی پیش‌بینی شده در بند (3) ماده (4) مستلزم حصول اکثریت 43 آراء می‌باشد.
ج – تصویب موافقتنامه با سازمان ملل متحد برابر مقررات مواد (57) و (63) منشور سازمان ملل متحد مستلزم اکثریت 109 آراء می‌باشد.
چ – انتخاب مدیر کل (جزء یک بند 2) ، تصویب اقدامات پیشنهادی مدیر کل راجع به اجرای موافقتنامه‌های بین‌المللی (جزء پنج بند 2) و تغییر مقر(ماده 10) مستلزم حصول اکثریت نه تنها در مجمع عمومی بلکه در مجمع اتحادیه پاریس و برن هم می‌باشد.
ح – رأی ممتنع، رأی محسوب نمی‌شود.
خ – یک نماینده می‌تواند تنها نماینده یک کشور بوده و فقط به نام آن رأی دهد.
4- الف – مجمع عمومی هر دو سال تقویمی یک بار به دعوت مدیر کل جلسه عادی تشکیل خواهد داد.
ب – مجمع عمومی جلسه فوق‌العاده خود را به دعوت مدیر کل یا به درخواست کارگروه هماهنگی و یا به تقاضای 41 کشورهای عضو مجمع تشکیل‌خواهد داد.
پ – جلسات مجمع در مقر سازمان تشکیل می‌شود.
5- دولت های عضو این کنوانسیون که عضو هیچ یک از اتحادیه‌ها نیستند، مجاز خواهند بود در جلسات مجمع عمومی به عنوان ناظران شرکت نمایند.
6- مجمع عمومی آیین‌نامه داخلی خود را تصویب خواهد نمود.
ماده 7 – اجلاس
1- الف – اجلاسی مشتمل بر کشورهای عضو این کنوانسیون، اعم از اینکه اعضای یکی از اتحادیه‌ها بوده یا نباشند، تشکیل می‌گردد.
ب – دولت هر کشوری از طریق یک نماینده که می‌تواند توسط نمایندگان جایگزین، مشاوران یا کارشناسانی یاری شود، نمایندگی خواهد داشت.
پ – هزینه‌های هر هیأت نمایندگی به عهده دولتی است که آن را منصوب می‌کند.
2- اجلاس :
یک – موضوع های کلی در زمینه مالکیت معنوی را بحث خواهد نمود و می‌تواند توصیه‌های مربوط به این موضوع ها را با رعایت صلاحیت و استقلال عمل اتحادیه‌ها، تصویب نماید؛
دو – بودجه دو ساله اجلاس را تصویب خواهد کرد؛
سه – در حدود بودجه اجلاس، برنامه دو ساله کمک فنی – حقوقی را تدوین خواهد نمود؛
چهار – اصلاحات مربوط به این کنوانسیون – موضوع ماده (17) را تصویب خواهد نمود؛
پنج – تعیین نماید که کدام کشورهای غیرعضو سازمان و کدام سازمان های بین‌الدولی و بین‌المللی غیر دولتی مجاز خواهند بود تا در جلسات به عنوان ناظر شرکت کنند؛
شش – هرگونه وظایف دیگری که به موجب این کنوانسیون مقتضی است، انجام دهد.
3- الف – هر کشور عضو دارای یک حق رأی در اجلاس است.
ب – حد نصاب اجلاس با 31 کشورهای عضو، حاصل می‌گردد.
پ – با رعایت مفاد ماده (17)، اجلاس با اکثریت 32 آراء اتخاذ تصمیم نماید.
ت – مبلغ سهمیه پرداختی کشورهایی که عضو این کنوانسیون بوده ولی عضو یکی از اتحادیه‌ها نمی‌باشند، فقط با رأی نمایندگان آن کشورها تعیین می‌شود.
ث – رأی ممتنع رأی محسوب نمی‌شود.
ج – یک نماینده می‌تواند تنها نماینده یک کشور بوده و فقط به نام آن رأی دهد.
4- الف – اجلاس جلسه عادی خود را به دعوت مدیر کل در محل مجمع و در همان زمان برگزاری مجمع عمومی برگزار می‌نماید.
ب – اجلاس جلسه فوق‌العاده خود را به دعوت مدیر کل بنا به درخواست اکثریت کشورهای عضو تشکیل می‌دهد.
5- اجلاس آیین‌نامه داخلی خود را تصویب خواهد نمود.
ماده 8 – کار گروه هماهنگی
1- الف – کار گروه هماهنگ کننده‌ای مشتمل بر کشورهای عضو این کنوانسیون که اعضاء کار گروه اجرائی اتحادیه پاریس ( ) یا کار گروه اجرائی اتحادیه‌برن یا هر دو می‌باشند، تشکیل می‌گردد. با این حال، در صورتی که هر یک از این کارگروههای اجرائی بیش از 41 تعداد کشورهای عضو مجمع که آن را انتخاب کرده تشکیل گردد، کار گروه اجرائی از میان اعضایش، کشورهایی را که عضو کار گروه هماهنگی خواهند بود تعیین خواهد نمود، به‌گونه‌ای که تعدادشان از 41 یاد شده در بالا تجاوز نکند. بدیهی است کشوری که مقر سازمان در سرزمین آن قرار دارد جزو 41 یاد شده محسوب نخواهد شد.
ب – دولت هر کشور عضو کارگروه هماهنگی از طریق یک نماینده که می‌تواند توسط نمایندگان جایگزین، مشاوران یا کارشناسانی یاری شود، نمایندگی خواهد داشت.
پ – هنگامی که کار گروه هماهنگی مسایلی را که به طور مستقیم مربوط به برنامه یا بودجه اجلاس و دستور جلسات خود بوده یا پیشنهادهایی را برای اصلاح این کنوانسیون که مؤثر بر حقوق یا تعهدات کشورهایی که عضو این کنوانسیون بوده، ولی عضو هیچ یک از اتحادیه‌ها نمی‌باشند مورد بررسی قرار می‌دهد، در این صورت 41 از چنین کشورهایی با همان حقوقی که کشورهای عضو آن کار گروه دارا می‌باشند در جلسات کارگروه هماهنگی شرکت‌خواهند نمود. اجلاس در هر جلسه عادی خود، این کشورها را تعیین می‌کند.
ت – هزینه‌های هر هیأت نمایندگی به‌عهده دولتی است که آن را منصوب می‌کند.
2- چنانچه اتحادیه‌های دیگری که توسط این سازمان اداره می‌شوند بخواهند در کارگروه هماهنگی یادشده نمایندگی داشته باشند، نمایندگانشان باید از میان کشورهای عضو کار گروه هماهنگی تعیین گردند.
3- کار گروه هماهنگی باید :
یک – به تشکیلات اتحادیه‌ها، مجمع عمومی، اجلاس، مدیر کل در مورد تمامی مسایل اداری و مالی و سایر مسایل متضمن نفع مشترک برای دو یا‌چند اتحادیه، یا یک یا چند اتحادیه و سازمان می‌باشند و به ویژه در زمینه بودجه هزینه‌های مشترک اتحادیه‌ها
رهنمود ارائه دهد؛
دو – پیش نویس دستور جلسه مجمع عمومی را فراهم کند؛
سه – پیش‌نویس دستور جلسه و برنامه و بودجه اجلاس را تنظیم نماید؛
چهار – (حذف شده است)؛
پنج – کمی قبل از پایان مهلت مدیریت مدیر کل یا در صورت خالی بودن پست یاد شده، نامزدی را به منظور تصدی این پست به مجمع عمومی پیشنهاد‌نماید. چنانچه مجمع عمومی نامزد معرفی شده را انتخاب ننماید، کار گروه هماهنگی باید نامزد دیگری را تعیین کند. این روند باید تا انتخاب آخرین نامزد توسط مجمع عمومی تکرار گردد؛
شش – هرگاه در فاصله دو جلسه مجمع عمومی، پست مدیر کل خالی باشد، مدیر کل موقتی را تا روز تصدی مدیر کل جدید به شغل خود تعیین می‌نماید؛
هفت – وظایف دیگری را که به موجب کنوانسیون به آن محول شده انجام دهد.
4-الف – کار گروه هماهنگی جلسه عادی خود را هر دو سال یک بار بنا به دعوت مدیر کل تشکیل می‌دهد. این جلسه اصولاً در مقر سازمان تشکیل می‌گردد.
ب – کارگروه هماهنگی جلسه فوق‌العاده خود را بنا به دعوت مدیر کل یا به ابتکار شخص وی یا به درخواست رئیس یا 41 اعضایش تشکیل می‌دهد.
5-الف – هر کشوری، خواه عضو یک یا هر دو کارگروه اجرائی یاد شده در قسمت (الف) بند (1) باشد، دارای یک رأی در کارگروه هماهنگی خواهد بود.
ب – حد نصاب کار گروه هماهنگی با 31 کشورهای عضو حاصل می‌گردد.
پ – یک نماینده می‌تواند تنها نماینده یک کشور بوده و فقط به نام آن رأی دهد.
6- الف – کار گروه هماهنگی با اکثریت نسبی نظرات خود را بیان و تصمیمات خود را اتخاذ خواهد نمود. رأی ممتنع رأی محسوب نمی‌شود.
ب – حتی اگر اکثریت نسبی به دست آمده باشد، هر عضو کار گروه هماهنگی می‌تواند فوری بعد از رأی‌گیری، باز شماری ویژه آراء را به طریق زیر درخواست نماید:
دو فهرست جداگانه که یکی شامل اسامی کشورهای عضو کار گروه( ) اجرائی اتحادیه پاریس و دیگری اسامی کشورهای عضو کار گروه اجرائی اتحادیه برن است، تنظیم گردد.
رأی هر کشور باید در مقابل نام خود در هر فهرست به‌طور مشخص نوشته شود. در صورتی که این بازشماری ویژه نشانگر این باشد که اکثریت نسبی آراء در هیچ یک از فهرست ها به دست نیامده است، پیشنهاد مطروح، تصویب نشده محسوب می‌گردد.
7- هر کشور عضو سازمان که عضو کار گروه هماهنگی نباشد، می‌تواند از سوی ناظرانی که حق شرکت در مباحث را بدون حق رأی دارند، نمایندگی داشته باشد.
8- کار گروه هماهنگی آیین‌نامه داخلی خود را تدوین می‌نماید.
ماده 9 – دفتر بین‌المللی
1- دفتر بین‌المللی، دبیرخانه سازمان می‌باشد.
2- دفتر بین‌المللی توسط مدیر کل اداره شده و دو یا چند معاون، وی را یاری می‌نمایند.
3- مدیر کل برای یک دوره معین که نباید کمتر از شش سال باشد، انتخاب می‌گردد. انتخاب مجدد وی برای دوره‌های معین امکانپذیر می‌باشد. مدت های مربوط به انتخاب اولیه و انتخاب احتمالی بعدی و همچنین سایر شرایط انتخاب توسط مجمع عمومی تعیین می‌گردد.
4- الف – مدیر کل بالاترین مقام اداری سازمان است.
ب – مدیر کل نماینده سازمان می‌باشد.
پ – مدیر کل گزارش خود را در مورد امور داخلی و خارجی سازمان به مجمع تقدیم نموده، به دستورهای مجمع در آن امور عمل خواهد نمود.
5- مدیر کل پیش‌نویس برنامه و بودجه و همچنین گزارش های دوره‌ای مربوط به فعالیت ها را تهیه و تنظیم کرده، آنها را به دولت های کشورهای ذی‌نفع و همچنین تشکیلات اتحادیه‌ها و سازمان ارسال می‌نماید.
6- مدیر کل و یکی از کارکنان منتخب وی، بدون داشتن حق‌رأی، در تمام جلسات مجمع عمومی، اجلاس، کار گروه هماهنگی و هر کارگروه دیگر یا گروه‌کاری، شرکت خواهد نمود. مدیر کل یا یکی از کارکنان منتخب وی سمت دبیر تشکیلات یادشده را به عهده خواهد داشت.
7- مدیر کل برای اجرای کارآمد وظایف دفتر بین‌المللی، کارمندان لازم را منصوب می‌نماید. نامبرده معاونان مدیر کل را پس از تأیید کارگروه هماهنگی منصوب می‌دارد.شرایط استخدام به موجب مقررات کارکنان که بنا به پیشنهاد مدیر کل به تأیید کارگروه هماهنگی می‌رسد، تعیین می‌گردد. در استخدام‌کارکنان و تعیین شرایط خدمت، ضرورت تأمین بالاترین معیارهای کارایی، صلاحیت و صداقت آنان باید مورد توجه کامل قرار گیرد. در این مورد باید به‌اهمیت و استخدام کارکنان برمبنای توزیع جغرافیایی، تا اندازه امکان، توجه شایانی نمود.
8- ماهیت وظایف مدیرکل و کارکنان صرفاً بین‌المللی می‌باشد. اشخاص یادشده در انجام وظایف خود نباید از هیچ دولت یا مقام خارج از سازمان، اقدام به اخذ دستور کنند و یا دستوری را دریافت نمایند. ایشان باید از هر عملی که به موقعیت آنها به عنوان مقام های بین‌المللی لطمه وارد می‌نماید، خودداری ورزند. هر کشور عضوی متعهد است که به ویژگی انحصاری بین‌المللی وظایف مدیر کل و کارکنان احترام گذاشته و تلاش ننماید که آنان را در‌انجام وظایف خود تحت تأثیر قرار دهد.
ماده 10 – مقر
الف – مقر سازمان در ژنو می‌باشد.
ب – انتقال مقر یاد شده می‌تواند تحت شرایط پیش‌بینی شده در قسمت های (ت) و (چ) بند (3) ماده (6) صورت بگیرد.
ماده 11 – امور مالی
1- سازمان، دو بودجه جداگانه دارد : بودجه مربوط به هزینه‌های مشترک برای اتحادیه‌ها و بودجه مربوط به اجلاس.
2- الف – بودجه هزینه‌های مشترک اتحادیه‌ها، شامل پیش‌بینی هزینه‌هایی است که متضمن نفع برای چندین اتحادیه است.
ب – این بودجه از منابع مالی زیر تأمین می‌شود :
یک – حق عضویت اتحادیه‌ها مشروط بر اینکه میزان حق عضویت هر اتحادیه با در نظر گرفتن منافع اتحادیه یادشده در هزینه‌های مشترک توسط مجمع تعیین شود.
دو – هزینه‌های مربوط به خدمات انجام شده توسط دفتر بین‌المللی که ارتباط مستقیمی با اتحادیه‌ها ندارد یا برای خدماتی که دفتر بین‌المللی در زمینه کمک های فنی -حقوقی انجام داده دریافت نشده است.
سه – فروش انتشارات دفتر بین‌المللی که به‌طور مستقیم مربوط به هیچ یک از اتحادیه‌ها نمی‌باشد یا حق‌الامتیازهای مربوط به آنها.
چهار – هدایا، اموال مورد وصیت و کمک های مالی که عاید سازمان می‌شود، به جز مواردی که در جزء چهار قسمت (ب) بند (3) پیش‌بینی شده است.
پنج – اجاره‌بها، بهره‌ها و دیگر درآمدهای متفرقه سازمان.
3- الف – بودجه اجلاس شامل پیش‌بینی هزینه‌های تشکیل جلسات اجلاس و هزینه برنامه‌های کمک فنی – حقوقی می‌باشد.
ب – بودجه یادشده از منابع مالی زیر تأمین می‌گردد :
یک – حق عضویت های کشورهای عضو این کنوانسیون که عضو هیچ یک از اتحادیه‌ها نمی‌باشند.
دو – مبالغی که توسط اتحادیه‌ها به حساب بودجه یادشده واریز گردیده مشروط به اینکه مجمع هر اتحادیه میزان سهمیه مربوط به آن را تعیین نماید و همچنین هر اتحادیه از نظر مشارکت در بودجه آزادی عمل داشته باشد.
سه – مبالغی که از بابت خدمات انجام شده توسط دفتر بین‌المللی در زمینه کمک های فنی – حقوقی دریافت می‌شود.
چهار – هدایا، هبه و کمک هایی که برای اهداف مندرج در قسمت (الف) عاید سازمان می‌شود.
4-الف – هر کشور عضو این کنوانسیون که عضو یکی از اتحادیه‌ها نباشد به منظور تعیین سهم خود در بودجه اجلاس باید متعلق به یک طبقه بوده و سهم سالانه‌اش را براساس شماره واحدهایی که در زیر آمده است پرداخت نماید :
10 طبقه الف
3 طبقه ب
1 طبقه پ
ب – هر یک از کشورها همزمان با اقدام پیش‌بینی شده در بند (1) ماده (14) طبقه‌ای که تمایل به قرار گرفتن در آن را دارد معرفی خواهد نمود. هر کشوری می‌تواند طبقه را تغییر دهد. در صورتی که طبقه پائین‌تری انتخاب شود، کشور ذی‌نفع باید مراتب را در یکی از جلسات عادی اجلاس مطرح نماید. چنین تغییری از آغاز سال تقویمی بعد از جلسه قابل اجراء خواهد بود.
پ – میزان حق عضویت سالانه هر کدام از کشورهای یادشده مبلغی خواهد بود که نسبت به آن با میزان کل حق مشارکت این کشورها در بودجه اجلاس، همان نسبت موجود بین تعداد واحدهای آن کشور با تعداد کل واحدهای تمام کشورهای یاد شده می‌باشد.
ت – میزان مبلغ مشارکت باید در اول ژانویه هر سال پرداخت شود.
ث – در صورتی که بودجه قبل از آغاز دوره مالی جدید تصویب نشود، بودجه برابر مقررات مالی در همان سطح بودجه سال گذشته خواهد بود.
5- هر کشور عضو این کنوانسیون که عضو هیچ یک از اتحادیه‌ها نبوده و با توجه به مقررات این ماده، در پرداخت مبلغ سهم خود تأخیر داشته باشد، همچنین کشور عضو این کنوانسیون که عضو یکی از اتحادیه‌ها بوده و در پرداخت مبلغ سهمیه خود به اتحادیه‌های یاد شده تعلل نماید، اگر مبلغ معوقه برابر یا بیشتر از جمع مبلغ حق عضویت های دو سال کامل گذشته باشد، در هیچ یک از ارکان سازمان که عضو آن است، حق رأی نخواهد داشت. با این‌حال، اگر تا زمانی که به نظر هر کدام از این ارکان علت تأخیر از اوضاع و احوال استثنایی و غیرقابل اجتناب ناشی گردد، در این صورت کشور یاد شده می‌تواند حق رأی خود را در ارگانهای یاد شده اعمال نماید.
6- حق‌الزحمه‌ها و هزینه‌های مربوط به خدمات فنی – حقوقی انجام شده از طریق دفتر بین‌المللی توسط مدیر کل تعیین و به‌کار گروه هماهنگی گزارش می‌شود.
7- سازمان می‌تواند با تصویب کارگروه هماهنگی، هدایا، هبه و کمک هایی را که به طور مستقیم از طرف دولت ها، مؤسسه‌های عمومی یا خصوصی، انجمن ها، یا اشخاص عادی پیشنهاد می‌شود قبول نماید.
8- الف – سازمان تنخواه‌گردانی خواهد داشت که با پرداخت در یک نوبت توسط اتحادیه‌ها و هر کشور عضو این کنوانسیون که عضو یکی از اتحادیه‌ها نیست، تشکیل می‌گردد. در صورت عدم تکافو منبع یادشده افزایش خواهد یافت.
ب – میزان مبلغ پرداخت در یک نوبت هر اتحادیه و شرکت احتمالی آن در افزایش سرمایه به وسیله مجمع عمومی مورد تصویب قرار خواهد گرفت.
پ – میزان مبلغ پرداخت در یک نوبت هر کشور عضو این کنوانسیون که عضو هیچ اتحادیه‌ای نیست و سهم آن در هرگونه افزایشی، به نسبت مشارکت آن برای سال تصمیم‌گیری در مورد تشکیل یا افزایش سرمایه به نسبت مشارکت او، تعیین می‌گردد.
میزان و نحوه مبلغ پرداختی بنا به پیشنهاد مدیر کل و بعد از کسب نظر کارگروه هماهنگی به وسیله اجلاس تصویب می‌گردد.
9- الف – در موافقتنامه‌ای که در باره مقر سازمان با کشوری که مقر سازمان در قلمرو آن قرار دارد منعقد می‌شود، پیش‌بینی می‌گردد که در صورت عدم تکافوی منبع مالی در گردش، کشور یاد شده کمک های مالی ( مساعده‌هایی) را اعطاء نماید. میزان مبلغ این کمک ها و شرایط اعطاء آن، در هر مورد منوط به موافقتنامه جداگانه‌ای بین کشور یاد شده و سازمان خواهد بود و در طول مدت اعطاء کمک ها، کشور مورد بحث دارای یک کرسی سمت‌دار در کارگروه خواهد بود.
ب – کشور مورد بحث در قسمت (الف) و سازمان، هر کدام حق دارند از تعهد اعطاء کمک با اخطار کتبی انصراف حاصل نمایند. این انصراف سه سال بعد از پایان سالی که در جریان آن اخطار صورت پذیرفته نافذ خواهد بود.
10- رسیدگی به حساب ها توسط یک یا چند کشور و یا به وسیله حسابرسان خارج از اعضاء که با توافق آنها، به وسیله مجمع عمومی تعیین می‌گردد، براساس روش پیش‌بینی شده در مقررات مالی صورت می‌پذیرد.
ماده 12 – اهلیت قانونی، امتیازها و مصونیت ها
1- سازمان در سرزمین هر کشور عضو، به موجب قوانین آن کشور از اهلیت قانونی لازم برای رسیدن به اهداف و اجرای وظایف خود برخوردار می‌باشد.
2- سازمان در مورد استقرار مقر خود با کنفدراسیون سوئیس و با هر کشور دیگری که ممکن است در آینده مقر یاد شده در آنجا مستقر گردد، موافقتنامه تنظیم می‌نماید.
3- سازمان می‌تواند به منظور استفاده سازمان، مقام های خود و نمایندگان تمام کشورهای عضو از امتیازها و مصونیت های لازم برای رسیدن به اهداف و اجرای وظایف خود، موافقتنامه دو جانبه یا چند جانبه با دیگر کشورهای عضو تنظیم نماید.
4- مدیر کل می‌تواند در خصوص موافقتنامه‌های پیش‌بینی شده در بندهای (2) و (3) مذاکره و پس از تصویب کار گروه هماهنگی، آنها را به نام سازمان منعقد و امضاء نماید.
ماده 13 – ارتباط با سازمان های دیگر
1- سازمان در صورت اقتضاء روابط کاری را با سازمان های دیگر بین‌الدولی برقرار نموده، با آنان همکاری می‌نماید. هرگونه موافقتنامه کلی حاوی این مضمون که با سازمان های یاد شده منعقد شده است، پس از تصویب کار گروه هماهنگی توسط مدیر کل صورت می‌گیرد.
2- سازمان می‌تواند در مورد موضوع های در صلاحیت خود، به منظور مشاوره و همکاری با سازمان های بین‌المللی غیر دولتی، با رضایت دولت های‌ذی‌ربط، و همچنین با سازمان های ملی اعم از دولتی و غیر دولتی، ترتیبات مناسبی را تنظیم نماید. چنین ترتیباتی پس از تصویب کارگروه هماهنگی‌توسط مدیر کل اتخاذ می‌گردد.
ماده 14 – عضویت در کنوانسیون
1- کشورهای یادشده در ماده (5) می‌توانند از طرق زیر طرف این کنوانسیون شده و عضو سازمان گردند :
یک – امضاء بدون قید شرط تصویب، یا
دو – امضاء به شرط تصویب که به دنبال آن تودیع سند تصویب صورت گیرد، یا
سه – تودیع سند الحاق.
2- با وجود دیگر مقررات این کنوانسیون، کشورهای عضو کنوانسیون پاریس، کنوانسیون برن و یا هر دو کنوانسیون، فقط زمانی می‌توانند به عضویت این کنوانسیون درآیند که همزمان کنوانسیون های یاد شده در زیر را تصویب یا به آنها بپیوندند و یا بعد از
تصویب یا پیوستن به آنها عضو این کنوانسیون شوند:
یا سند استکهلم مربوط به کنوانسیون پاریس به طور کامل یا با قید پیش‌بینی شده در جزء (یک) قسمت (ب) بند (1) ماده (20) سند یاد شده،
یا سند استکهلم مربوط به کنوانسیون برن به طور کامل یا با قید پیش‌بینی شده در جزء (یک) قسمت (ب) ماده (28) سند یادشده.
3- اسناد تصویب یا الحاق نزد مدیر کل سپرده خواهد شد.
ماده 15 – لازم‌الاجراء شدن کنوانسیون
1- این کنوانسیون سه ماه پس از اینکه ده کشور عضو اتحادیه پاریس و هفت کشور عضو اتحادیه برن، برابر بند (1) ماده (14) اقدام کرده باشند، لازم‌الاجراء می‌گردد، بدیهی است که اگر کشوری عضو دو اتحادیه باشد در هر دو گروه مورد محاسبه قرار می‌گیرد. همچنین در تاریخ یاد شده، این‌کنوانسیون نسبت به کشورهایی که عضو هیچ یک از دو اتحادیه نبوده و در ظرف سه ماه یا بیشتر قبل از تاریخ یاد شده برابر بند (1) ماده (14) اقدام کرده باشند، لازم‌الاجراء خواهد شد.
2- این کنوانسیون در مورد هر کشور دیگر، در ظرف سه ماه پس از تاریخ اقدام برابر بند (1) ماده (14) لازم‌الاجراء خواهد بود.
ماده 16 – حق شرط
هیچ نوع حق شرطی در این کنوانسیون پذیرفته نمی‌شود.
ماده 17 – اصلاحات
1- پیشنهادهای اصلاحی در مورد این کنوانسیون ممکن است توسط هر کشور عضو، کار گروه هماهنگی یا مدیر کل ارائه گردد. پیشنهادهای یاد شده حداقل شش ماه پیش از بررسی در اجلاس، توسط مدیر کل به کشورهای عضو ارسال می‌گردد.
2- اصلاحات باید به تصویب اجلاس برسد. اگر اصلاحات برحقوق و تعهدات کشورهای عضو این کنوانسیون که عضو هیچ اتحادیه‌ای نیستند تأثیر بگذارند، این کشورها نیز در رأی‌گیری شرکت خواهند کرد. در مورد پیشنهادهای اصلاحی دیگر تنها کشورهای عضو این کنوانسیون که عضو یکی از‌اتحادیه‌ها باشند حق رأی دارند. اصلاحات با اکثریت نسبی آراء پذیرفته می‌شود، به شرط آنکه اجلاس تنها به پیشنهادهای اصلاحی رأی دهد که پیش از‌آن توسط مجمع اتحادیه پاریس و مجمع اتحادیه برن برابر مقررات قابل اجرای هر یک از آنها در مورد تصویب اصلاحات مقررات اداری کنوانسیونهای مربوط آنها باشد، پذیرفته شده باشند.
3- هر اصلاحی یک ماه پس از اینکه اعلامیه کتبی حاکی از پذیرش – پس از طی مراحل مقرر در قوانین اساسی مربوط از سوی 43 کشورهای عضو سازمان که می‌توانند راجع به پیشنهاد اصلاحی براساس بند (2)، در زمان تصمیم‌گیری اجلاس در مورد اصلاحیه رأی دهند، توسط مدیر کل دریافت شود لازم‌الاجراء خواهد شد. کشورهایی که به هنگام اصلاح، عضو سازمان بوده و یا در آینده به عضویت آن درآیند، ملزم به چنین اصلاحیه‌ای‌می‌باشند، مشروط به اینکه اصلاحیه‌ای که تعهد مالی کشورهای عضو را افزایش دهد، تنها آن کشورهایی را ملتزم نماید که پذیرش خود را نسبت به‌اصلاحیه یاد شده اعلام داشته‌اند.
ماده 18 – انصراف
1- هر کشور عضو می‌تواند توسط اعلامیه‌ای خطاب به مدیر کل انصراف خود را از عضویت در این کنوانسیون اعلام دارد.
2- انصراف شش ماه بعد از وصول اعلامیه توسط مدیر کل نافذ خواهد شد.
ماده 19 – اعلامیه‌ها
مدیر کل، موارد زیر را به دولتهای کشورهای عضو، اعلام می‌دارد :
1- تاریخ لازم‌الاجراء شدن کنوانسیون؛
2- امضاء و تودیع اسناد تصویب یا الحاق؛
3- پذیرش اصلاحیه این کنوانسیون و تاریخ لازم‌الاجراء شدن آن؛
4- اعلام انصراف از کنوانسیون.
ماده 20 – مقررات نهایی
1-الف – این کنوانسیون در یک نسخه واحد به زبان های انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیولی که تمامی متون از اعتبار یکسان برخوردار هستند تنظیم شده، نزد دولت سوئد سپرده خواهد شد.
ب – این کنوانسیون تا (13) ژانویه سال 1968 برابر (23) دیماه سال 1346 هجری شمسی در استکهلم، برای امضاء مفتوح خواهد ماند.
2- متون رسمی باید توسط مدیر کل، بعد از مشاوره با دولت های ذی‌نفع به زبان های آلمانی، ایتالیایی و پرتغالی و سایر زبان هایی که اجلاس تعیین می‌نماید، ترجمه گردد.
3- مدیر کل باید دو نسخه از رونوشت مصدق این کنوانسیون و هرگونه اصلاحیه‌ای را که توسط اجلاس تصویب شده باشد به دولت های کشورهای عضو اتحادیه‌های پاریس یا برن، دولت هر کشور دیگری که به این کنوانسیون ملحق گردد و به دولت هر کشوری که آن را درخواست نماید، ارسال کند. رونوشت متن امضاء شده کنوانسیون که به دولت ها فرستاده می‌شود، باید به وسیله دولت سوئد برابر با اصل گردد.
4- مدیر کل باید این کنوانسیون را در دبیرخانه سازمان ملل متحد به ثبت برساند.
ماده 21 – مقررات موقتی
1- تا زمان قبول سمت توسط اولین مدیر کل، در مواردی که در این کنوانسیون به دفتر بین‌المللی یا به مدیر عامل اشاره شده باشد، منظور از آن، به ترتیب، دفتر بین‌المللی متحد برای حمایت از مالکیت صنعتی، ادبی و هنری (که دفتر بین‌المللی متحد برای حمایت از مالکیت معنوی (BIRPI) نیز نامیده می‌شود) یا مدیر کل آن می‌باشد.
2- الف – کشورهایی که عضو یکی از اتحادیه‌ها می‌باشند، ولی هنوز به عضویت این کنوانسیون در نیامده‌اند، در صورت تمایل در مهلت پنج سال از تاریخ لازم‌الاجراء شدن این کنوانسیون می‌توانند همان حقوقی را که در صورت عضویت اعمال می‌کردند، اعمال نمایند. هر کشوری که تمایل به اعمال حقوق یاد شده داشته باشد باید به این منظور اعلامیه کتبی به مدیر کل ارسال نماید که این اعلامیه از تاریخ وصول آن دارای اعتبار می‌باشد. کشورهای یاد شده تا انقضای مهلت یاد شده عضو مجمع عمومی و اجلاس محسوب می‌شوند.
ب – به محض انقضای این مهلت پنج ساله، این کشورها حق رأی در مجمع عمومی، اجلاس و کارگروه هماهنگی را نخواهند داشت.
پ – به محض اینکه کشورهای یاد شده عضو این کنوانسیون گردیدند، دوباره حق رأی خود را به دست خواهند آورد.
3- الف – تا زمانی که کشورهایی هستند که عضو اتحادیه پاریس و برن بوده اما عضو این کنوانسیون نشده‌اند، دفتر بین‌المللی و مدیر کل به ترتیب به عنوان دفتر بین‌المللی برای حمایت از مالکیت صنعتی، ادبی و هنری و مدیر کل آن نیز انجام وظیفه خواهند کرد.
ب – کارکنان شاغل در دفتر یاد شده در تاریخ لازم‌الاجراء شدن این کنوانسیون در طی دوره موقت قید شده در قسمت (الف) همانند کارکنان شاغل در دفتر بین‌المللی محسوب می‌شوند.
4-الف – هنگامی که تمامی کشورهای عضو اتحادیه پاریس به عضویت سازمان درآیند، حقوق، تعهدات و دارایی دفتر اتحادیه یادشده به دفتر بین‌المللی سازمان منتقل می‌شود.
ب – هنگامی که تمامی کشورهای عضو اتحادیه برن به عضویت سازمان درآیند، حقوق، تعهدات و دارائی دفتر اتحادیه یاد شده به دفتر بین‌المللی سازمان منتقل می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن کنوانسیون شامل مقدمه و بیست و یک ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ چهارم مهر ماه یک هزار‌و سیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1380/7/25 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.